Als 9 jarige brus vind je het lastig als vriendjes lacherig reageren als ze iemand zien met een beperking.
Zo zat je samen met een vriendje naar TicTok filmpjes te kijken. Jullie zagen een filmpje waarin een grote jongen tijdens het klimmen een touw in z’n kruis kreeg. Hij lag op de grond te huilen als een klein kind. Jij vergeleek hem met jouw grote broer.
Want als je grote broer pijn heeft, huilt hij net zo. Je wist niet zeker of de jongen op de video een beperking had, hij had een masker op, maar je dacht van wel. Hij bewoog en reageerde net als jouw grote broer.
Een lastig gevoel
Dat je vriendje er heel erg om moest lachen, deed jou pijn. Alsof hij jouw broer aan het uitlachen was. Je vond het niet fijn om te zien dat je vriendje aan het lachen was terwijl die jongen op het filmpje pijn had en zo moest huilen.
Dat was een lastig gevoel!
Want je wil graag vrienden blijven met je vriendje en aan de andere kant vind je het niet leuk dat hij hem aan het uitlachen was. Het kwetste jou.
Zeggen dat je het niet leuk vindt, vind je nog heel spannend.
Jij koos ervoor om er niets van te zeggen.
Deze dubbele gevoelens zijn ingewikkeld voor een brus.
Het zijn niet alleen dubbele gevoelens maar er is in dit geval ook sprake van een loyaliteitsconflict.
Blijf je loyaal aan je vriendje of loyaal aan je broer?
Samen gaan we hier mee aan de slag. We gaan onderzoeken wat je zou kunnen en durven zeggen en dat je jezelf sterk genoeg voelt om te reageren op iets wat je niet fijn vindt.
Daarbij gaan we onderzoeken welke emoties er bij jou ontstaan en welke mensen, dieren, dingen of gedachten jou kunnen helpen.