Kijken achter het gedrag

Kijken achter gedrag

Onze zorg-intensieve jongens zijn met enige regelmaat boos.

Boos uit frustratie omdat iemand hem niet begrijpt.

Of boos uit angst; wanneer het lijkt dat hij woedend is maar eigenlijk is er iets dat hij niet begrijpt, moeilijk in te schatten vindt of het gaat gewoonweg allemaal te snel om te behappen.

Er volgt een woedebui die wij een โ€˜plofโ€™ noemen. Een plof klinkt lief en iets minder heftigย  ๐Ÿ˜‰

Want woedend zijn ze eigenlijk niet.

Het kan helpen om ze dan even met rust te laten als er echt sprake is van irritatie. Maar als er sprake is van angst dan houden we ze vast of zijn we in de nabijheid.

We grijpen in op het moment dat er eventueel met spullen gegooid gaat worden of dat een ander pijn aangedaan gaat worden. We hebben namelijk de afspraak dat je boos mag zijn maar dat je niet iemand pijn mag doen of iets stuk maakt.

Het kan dus gebeuren dat we een kind, dat heel boos toont, stevig knuffelen en troosten. En dat kan voor de buitenwereld best vreemd zijn.

๐—ข๐—บ๐—ด๐—ฎ๐—ฎ๐—ป ๐—บ๐—ฒ๐˜ ๐—ฒ๐—บ๐—ผ๐˜๐—ถ๐—ฒ๐˜€ ๐—ถ๐—ป ๐—ฒ๐—ฒ๐—ป ๐˜‡๐—ผ๐—ฟ๐—ด๐—ถ๐—ป๐˜๐—ฒ๐—ป๐˜€๐—ถ๐—ฒ๐—ณ ๐—ด๐—ฒ๐˜‡๐—ถ๐—ป ๐—ถ๐˜€ ๐˜ƒ๐—ผ๐—ผ๐—ฟ ๐—บ๐—ถ๐—ท ๐—ถ๐—ป ๐—ฎ๐—น ๐—ฑ๐—ถ๐—ฒ ๐—ท๐—ฎ๐—ฟ๐—ฒ๐—ป ๐—ฒ๐—ฒ๐—ป ๐—ต๐—ฒ๐—น๐—ฒ ๐—ด๐—ฟ๐—ผ๐˜๐—ฒ ๐—น๐—ฒ๐˜€ ๐—ด๐—ฒ๐˜„๐—ฒ๐—ฒ๐˜€๐˜ ๐—ถ๐—ป ๐—ต๐—ฒ๐˜ ๐—ธ๐—ถ๐—ท๐—ธ๐—ฒ๐—ป ๐—ฎ๐—ฐ๐—ต๐˜๐—ฒ๐—ฟ ๐—ต๐—ฒ๐˜ ๐—ด๐—ฒ๐—ฑ๐—ฟ๐—ฎ๐—ด ๐˜ƒ๐—ฎ๐—ป ๐—ต๐—ฒ๐˜ ๐—ธ๐—ถ๐—ป๐—ฑ.

Hierin is trouwens een zorgintensief kind niet anders dan een kind zonder beperking.

Wat voorbeelden:

๐Ÿ’› Je zoon van vijf is heel boos op school en zit onder de tafel. Hij weigert er onder vandaan te komen. Wat blijkt: morgen gaan ze een uitstapje doen en het niet weten hoe het zal zijn en wat ze gaan doen zorgt voor spanning. Deze boosheid komt voort uit angst.

๐Ÿ’› Je dochter van acht is stil en teruggetrokken. Ze heeft buikpijn en moet huilen. Nadat je met haar hebt gesproken blijkt dat ze boos is. Boos รฉn verdrietig omdat een vriendinnetje gemene dingen over haar gezegd heeft.

Deze kinderen zijn beide brus. En de voorbeelden zijn net zo herkenbaar voor kinderen die geen brus zijn en geen beperking hebben.

Je merkt dat het gedrag dat je ziet en het gevoel dat je kind heeft bij elkaar niet lijken te kloppen.

Als je dan als ouder achter het gedrag kunt kijken, geeft dat rust en ontspanning in je gezin en daarnaast begrip voor elkaar.

En voor je brus is het zo waardevol dat hij een knuffel krijgt als hij boos is: dat zijn emoties er mogen zijn ook al is het nog moeilijk je te uiten.ย 

Herkenbaar?ย